'Hier bouw je een relatie met mensen op’'
Maud van Dinter bleef na haar stage hangen op Het Rijtven. De verpleegkundige zocht bewust naar een baan in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. De kortstondige medewerker-patiënt relatie die je bijvoorbeeld in het ziekenhuis hebt, trok haar niet. Ze wil graag deel uitmaken van en een positieve rol spelen in het leven van de kwetsbare mensen op Het Rijtven. Vandaag heeft ze een late dienst op een woning aan de Heertgank.
14.30 uur: Vandaag werk ik 1:1 met Lisanne. Op de woning bespreken we eerst de afgelopen uren. De woning heeft twee kanten met elk een eigen woonkamer. Het kantoor vormt de schakel tussen de twee kanten. Lisanne had niet zo’n goede start, hoor ik. Ze is haar medicatie aan het afbouwen. Daar heeft het misschien mee te maken. Er zijn wat vragen van een collega over de medicatie van Niek. Die kan ik als verpleegkundige beantwoorden. Verder spreken we af dat ik de overgang van Kees bij het douchen voor mijn rekening neem. Mijn relatie met hem is de laatste tijd wat beter. Collega Ank vindt het fijn als ik dat even overneem.
15.00 uur: Lisanne komt eraan. Ze kijkt vrij open en reageert goed. Ik kijk naar de kleine signalen die ze geeft en probeer haar zo neutraal mogelijk te benaderen. Zonder spanning, zonder vooroordelen over haar ochtend. Misschien was die niet zo goed, maar we gaan er samen voor zorgen dat onze dag daardoor niet beïnvloed wordt. We kletsen even. Lisanne is verbaal vrij sterk. Daarom wordt ze ook nogal eens overschat en overvraagd. We drinken koffie en Lisanne eet wat fruit. Even naar haar kamer. We hangen samen de picto’s op; wat gaan we doen? Fietsen of wandelen? Ik laat haar kiezen. Haar stemming lijkt goed. Is dat niet zo, dan maak ik de keuze. Lisanne wil graag fietsen dus dat gaan we doen.
15.30 uur: Ik praat weinig vandaag. Bewust. Even de prikkels verminderen, haar even tot rust laten komen. Ze geniet van de buitenlucht. ‘Hoor je die trein?’ Ja, die hoort ze.
16.15 uur: Lisanne helpt graag bij het koken. Ze kan groenten snijden, in de pan roeren, de toetjes in de schaaltjes doen. Bij het koken voelt ze zich gewaardeerd, belangrijk. Ik kijk van dag tot dag wat ze kan doen. Vandaag gaat het goed. Ze kan overal bij helpen. Ik geef haar veel complimentjes. Het afbouwen van de medicatie is een langdurig proces. Ze heeft vele jaren gedragbeïnvloedende medicatie gehad, maar in overleg met de AVG gaan we die afbouwen. Dat gebeurt heel geleidelijk. Zien we een terugval, dan schakelen we weer even terug.
17.00 uur: We gaan samen met de bewoners de tafel dekken. Iedereen helpt mee, iedereen heeft een eigen taak. Wij als begeleiders sturen zoveel mogelijk op afstand. Ingrid vindt het even moeilijk. Lisanne pakt haar hand en helpt haar. Mooi!
17.30 uur: Etenstijd. Jan eet op zijn kamer. Hij is moe en moe betekent vaak prikkelbaar. Hij lokt reactie uit tijdens het eten. ‘Jij bent dom, hè, jij bent stom’. Aan de tafel volgt de door jan gewenste reactie. De spanning bouwt op. Lisanne kijkt me aan. ‘Ik vind het niet fijn hier Maud’, zegt ze. En ze rent naar haar slaapkamer. Ik overleg met mijn collega. Als ik met Lisanne mee ga, wat eigenlijk het beste is, laat ik haar zitten met een situatie waarin de spanning groter dreigt te worden. We kloppen even aan bij de buren. Daar is het rustiger. Een van de collega’s komt even bij ons zitten, waardoor ik naar Lisanne kan.
Ik praat met Lisanne. ‘Maud is er voor jou en samen kunnen we dit!’ Ik wil het liefste met haar terug naar de woonkamer, maar denk toch dat we beter even weg kunnen van de prikkels voordat de spanning verder toeneemt. We gaan een kort wandelingetje maken.
18.30 uur: De keuken wordt opgeruimd. Vaatwasser ingeruimd, tafel gepoetst. Ik ga met Lisanne weer nieuwe picto’s ophangen. Daarna begeleid ik Kees als die in de douche gaat. Lisanne gaat even een puzzeltje maken. Mijn collega houdt een oogje in het zeil.
19.00 uur: Maandagavond en dus soos! Lisanne heeft daar altijd wel zin in. Ingrid en Peter gaan ook mee. We lopen naar de soos. Er is muziek, ze vragen een plaatje aan, drinken ranja en eten chips. Er zijn veel prikkels, maar omdat het concept bekend is, vindt Lisanne dit toch elke week een fijn uitje.
20.15 uur: De pyjama’s gaan aan en er wordt tv gekeken. Lisanne drinkt nog een glaasje ranja maar vindt het eigenlijk wat te druk worden in de woonkamer. We kletsen in haar kamer nog even. Dan geeft ze aan dat ze wil gaan slapen. Ze is moe.
20.30 uur: Tijd voor de rapportage en de mail. Morgen is er een evaluatie met de AVG over het afbouwen van de medicatie van Lisanne. Die moet ik voorbereiden. Verder is Kim gisteren begonnen met antibiotica. Ik doe die vast in haar medicatiedoosje en werk de administratie bij zodat iedereen kan zien wat er precies moet gebeuren. Helaas geen tijd meer om nog even te kijken naar de theorie van de laatste verpleegtechnische handelingen. Ik ben bezig met het halen van de laatste autorisaties. Als ik die binnen heb kom ik in de pool van verpleegkundigen en kan ik ook op de andere locaties deze handelingen verrichten. De afwisseling tussen begeleider en verpleegkundige geeft mij energie en dat maakt mijn baan op Het Rijtven zo leuk.
22.00 uur: Ik heb nog even bij Lisanne gekeken en collega’s geholpen. Nu de zorgcentrale bellen zodat de inluistering aan kan en naar huis!
Collega's vertellen
