'De ene keer sta ik op de kermis, de andere keer speel ik roetveegpiet'
Nathalie is flex-vrijwilligster binnen ORO
Wat was voor jou de reden om vrijwilligerswerk bij ORO te gaan doen?
Door gezondheidsproblemen van mijn man moesten we noodgedwongen stoppen met ons eigen bedrijf. Ik had niet de behoefte om een andere verplichting aan te gaan, want als het nodig is, moet ik alles kunnen laten vallen. Wel wilde ik graag iets leuks doen. Mijn dochters zijn allebei het huis uit en dat jeugdige in huis mis ik. Ik wil een beetje actie en levendigheid. Een buurtbewoonster stelde daarom voor om flex-vrijwilliger te worden bij ORO voor jongeren met een verstandelijke beperking. Dat flexen is fijn, want ik bepaal zelf wanneer ik help. We hebben een WhatsApp-groep met alle flexvrijwilligers, waarin een oproep geplaatst wordt als er hulp nodig is bij een activiteit. Als ik een activiteit leuk vind, reageer ik. De ene keer sta ik op de kermis, de andere keer speel ik roetveegpiet of tuig ik de kerstboom op. Ik ben alleen maar met feestjes en partijen bezig. Ik vind het super en krijg er een berg energie van. Met hele simpele dingen en aandacht maak ik mensen gelukkig.
Wat maakt vrijwilligerswerk bij ORO leuk en interessant?
Ik ga er altijd met een grote glimlach naar toe en met een nog grotere glimlach weer naar huis. Als ik aankom bij ORO dan staan cliënten vanaf een afstand al heel hard te zwaaien en te roepen. Dat zijn echt geluksmomentjes. Op het begin was ik wel onder de indruk van het complexe gedrag van sommige bewoners. Er zijn bewoners die snel overprikkeld raken, maar ook bewoners die snel boos worden. Als zo’n bewoner dan de keuken binnenstormt en zonder vragen een koekje pakt, denk je wel ‘oh oh, wat nu?’ Nu ik vaker geweest ben, leer ik bewoners steeds beter kennen en begrijp ik waarom ze op een bepaalde manier reageren. Daardoor weet ik beter hoe ik ermee moet omgaan. En als ik het niet weet, is er altijd een begeleider van ORO die kan helpen. Zij verdienen echt een lintje! Voor hun zware werk én de prettige begeleiding. Er is altijd iemand die zegt ‘wat fijn dat je er weer was’. Regelmatig krijg ik een klein cadeautje als bedankje opgestuurd, zoals een mooi potje met een klavertje vier of een cadeaubon voor de ijssalon. In de zomer hebben we een vrijwilligersbarbecue gehad en met kerst een diner. Je wordt echt gewaardeerd en dat maakt het allemaal net een beetje specialer.
Heb je een voorbeeld van een geluksmoment dat jij voor een cliënt hebt gecreëerd?
Tijdens de kermis dit jaar stond ik bij de ballenkraam. Helaas regende het, waardoor het een beetje donker was in de tent. Er stond bij mij in de tent een cliënt met me te kletsen die gek is van lampen. Zijn kamer staat er vol mee. Om hem te verrassen, leek het mij leuk om de tent gezellig te maken met lampjes. Daarom heb ik mijn man Hendrik gebeld om te vragen of hij onze prik kabel met gekleurde lampen wilde komen brengen. De cliënt kende Hendrik nog niet, maar heeft hem gezellig geholpen met het ophangen van de lampjes. Dat vond hij geweldig. Aan iedereen die de kraam binnenkwam moest hij vertellen dat we zulke mooie lampjes hadden en dat hij mee had geholpen om ze op te hangen. Hij was helemaal trots! En elke keer als ik nu bij ORO kom, staat hij op me te wachten. Dan vraagt hij hoe het met Hendrik gaat en of hij alle lampjes nog heeft.
Collega's vertellen
