'Maar die glimlach… die krijgen we er echt niet afgewassen!'

Verwendag-100

Verwendag-104

ORO Verwendag 2024

Al maanden voordat het feest op Het Rijtven losbarst, wordt er bij Laan ten Roode volop gekletst over de Verwendag. De taxi’s zijn geregeld en de tassen zijn gepakt. De dag kan starten. Wij, de begeleiding, staan al op tijd iedereen op te wachten. Marij hebben we thuis op mogen halen. Zij woont namelijk sinds kort op Het Rijtven. Ze glundert als ze ons haar nieuwe thuis laat zien. Nou de dag kan niet mooier beginnen.

Als iedereen op Het Rijtven is, beginnen we met een kopje koffie of thee en een lekker kuukske. Daarna gaan we in groepen Het Rijtven over. Marij wil al jaren een Shantala-massage boeken, maar is steeds te laat. Dus het eerste wat we doen is; jazeker hop naar de gymzaal om een plekje te reserveren, gelukt!!

Daarna stoppen we bij de eerste tent voor een stil feestje bij de silent disco. Maar echt stil waren wij niet. Om 10.30 uur al de Polonaise gedanst. Gewoon omdat het kan. We lopen door en komen aan bij de voetenmassage. Jolanda wil dat wel, maar eigenlijk waren we op weg naar de poffertjes. Ach joh, dan eten we die tijdens de massage wel op. Geen probleem. Het is immers een verwendag.

We hebben glittertattoo ’s laten zetten, even wat drinken gepakt en een sanitaire stop gemaakt. Daarna konden we gaan genieten van een fietstocht. Ondertussen ging een begeleider met Ymke naar de taxiplek want André komt er elk moment aan. Even later bleek dat hij nog ongeveer 30 minuten op zich liet wachten, dus Ymke en begeleider gaan in de tussentijd op zoek naar een cupcake en een smoothie. Als André er is, komt hij met de grootste glimlach de taxi uit. Of hij er zin in heeft? Dat kunnen we wel aan zijn glimlach zien! We sluiten ons weer aan bij de groep, die op dat moment op de fiets stappen.

Het is inmiddels pauze. Tijd om te verzamelen. Iedereen komt met een grote glimlach naar de afgesproken plek. Ook zien we 2 knappe dames van de kapper en schmink terugkomen, Nienke en Evelien! Omdat het een verwendag is mogen de cliënten lekker gaan zitten en zorgen wij, de begeleiders, voor het eten. Iedereen krijgt een lekker broodje, drinken en een toetje na. Even later ziet één van de cliënten de ijskraam staan. Ach ja net het toetje op, maar een ijsje past altijd. Toch? Dus aansluiten in de rij. De discodip doen we apart in een bakje zodat iedereen, die wil, zelf kan strooien. Dat is al een feestje op zich. Bij de meesten zullen die avond nog best wat discospikkels zijn gevonden 😉.

Daarna is de buik toch echt vol en gaan we weer op pad. We duiken de boerderij in en aaien daar een grote vogel. De eigenaresse had haar hondje meegenomen, die kwam ook geen aandacht tekort. Toen we op het punt stonden om naar de paarden te gaan hoorden we een bekende stem zingen. Erop af! Lisan was aan het zingen bij een standje met muziek. Prachtig!

Dan alsnog door naar de paarden. In de rij stond een vrolijke Tender Clown. Wat een prachtige momenten geven zij aan onze deelnemers! Dat we staan te wachten, waren we daardoor al lang vergeten. Jolanda was plots al aan de beurt, ging hop het paard op en weg was ze. Terwijl Jolanda aan het paardrijden is hoeven de anderen niet te wachten. Zij duiken de tent in waar muzikanten met een accordeonmuziek staan te maken.

Van al dat meezingen krijgen we wel een droge mond. Dus op weg naar het Game Café stoppen we even om te drinken en een koekje te eten. In het Game Café kun je op een groot scherm onder andere Super Mario spelen. Jeroen duikt op de zitzak en gaat voorop in de race als Mario. En hij wint! Na een sanitaire stop stappen we in het treintje. Helaas kunnen de cliënten die afhankelijk zijn van een rolstoel niet mee. Als de trein wegrijdt, zien we de smoothie-kraam en gaan we met de andere cliënten wat drinken. Heerlijk, want we stonden al eventjes droog. Nadat de treinreizigers zich weer bij ons hebben gevoegd maken we nog even een festivalfoto. Dit met allerlei leuke attributen van feesthoedjes, tot slingers en feestneuzen.

Als we op ons horloge kijken, zien we dat het al tijd is voor de afsluiting. He wat jammer! Nu al?? Het is 15.00 uur. Dus ja, nu al! Als wij op de taxibussen wachten neemt Marij nog een relaxmomentje in de hangmat.

Op naar huis! In de douche, om de laatste discospikkels er af te spoelen. Maar die glimlach… die krijgen we er echt niet afgewassen!