'Heerlijk, die afwisseling’'
Claudia Mous is integraal begeleider bij de doelgroep complex gedrag. Werken in een dynamisch team bij de dagbesteding óf in de 1:1 begeleiding. Juist die combi vindt Claudia erg leuk in haar werk. Vandaag neemt ze ons mee tijdens een dagje op Erf 8.
7.00 uur: Een vroege start. Als ik bij de woning kom is collega Raymond van de woongroep er al. In het kantoor even thee, de Zorgcentrale bellen om te zeggen dat we er zijn, computer aan en rapportages lezen en even tijd voor een sociaal praatje met collega’s.
7.15 uur: Vandaag ben ik er speciaal voor Edwin. Hij is al wakker en loopt door de woning. Edwin beweegt bijna altijd. Hij tikt op de deur en op de muren. Ik geef hem een peperkoekje, zijn nutridrink en zijn medicatie. Hij lijkt redelijk goed in zijn vel te zitten vandaag. Fijn!
7.30 uur: Stipt op tijd naar Esmee. In de 1:1 begeleiding help je mee bij de opstart in de woning. Esmee vindt het fijn als ik mijn Mickey Mous-oren opzet (vanwege mijn achternaam). Ze is al bezig op haar tablet, pakt haar broodtrommel en loopt naar de woonkamer. Ik help haar met haar lunch klaar maken en samen poetsen we haar tanden. Dan terug naar Edwin. Even kijken hoe het met hem is.
8.00 uur: Naar Paul. Die heeft epilepsie dus de inluistering van de Zorgcentrale blijft bij hem aan staan tot we op zijn kamer komen. Nu kan die uit en dus bel ik de Zorgcentrale. Ik doe zijn rolluiken open, help hem met zijn deo en ik richt zijn communicatiekastje in. Daar zitten voorwerpen in die hem helpen bij het communiceren. Als hij aan zijn ontbijt zit, kan ik weer even bij Edwin kijken. Kan hij al douchen? Ik denk het wel. Wel goed de temperatuur in de gaten houden. Als het te koud is vindt hij dat niet fijn en verlies ik het lijntje met hem. Ik was zijn rug en zijn billen en geef hem een washand zodat hij zichzelf kan wassen. Ik leg zijn kleren klaar en help hem met afdrogen. Tussendoor snel even naar Paul. Tandenpoetsliedje, scheren en een puzzel klaarleggen.
8.30 uur: Edwin zit aan zijn ontbijt. Even bij zitten, daar is vandaag tijd voor. Vindt hij fijn. Dadelijk Peter wakker maken. En zijn pilletje geven. Hoe is het met je? Met Peter gaat het goed.
9.00 uur: Esmee is inmiddels klaar voor haar werk bij de BBT (Bos, Boerderij en Tuin). Daar loopt ze zelfstandig naar toe. Even bellen met de dagbesteding om te zeggen dat ook Paul klaar is. Tas, jas en Paul rent naar de dagbesteding. Hij heeft er zin in. Mooi!
9.20 uur: Peter helpen met zijn sokken, spalken en schoenen. Tanden poetsen, haren kammen en even bellen met de dagbesteding. Wie is er vandaag voor Peter? Welke begeleiders zijn er? Dat vindt hij fijn om te weten. Hebben jullie nog iets nodig voor zijn lunch? Nee, kom hem maar halen, hij is klaar. Tijd voor Edwin om te scheren en tanden te poetsen. Tot tien tellen, want dat vindt hij allebei niet fijn. Het is lekker weer dus de schuifpui kan open. Edwin wil graag schommelen.
10.00 uur: De werkdag voor Edwin begint. Ik maak ‘zijn werkkamer’ open en geef hem drie kleine werkjes. Een inlegpuzzel, een grofmotorisch werkje. Voor hem herkenbaar dat de werkdag begint. We gaan even fietsen. Hij neemt zijn grote teddybeer mee. Twintig minuutjes. Dan vindt hij het wel genoeg. Hij kan nergens lang mee bezig zijn.
10.30 uur: Ik maak een smoothie voor hem. Én voor mezelf! Banaan met appel. In zijn werkkamer zet ik een dvd op van Buurman en Buurman. Hij kijkt even, loopt rond, schommelt en kijkt weer even. Edwin heeft een korte concentratieboog. De reguliere dagbesteding past hem niet. Te veel prikkels, te veel mensen. Hij heeft bewegingsvrijheid nodig in een gekaderde ruimte. Ik probeer tussendoor mijn mail te bekijken. Er zijn wat mailtjes over de drie cliënten van de dagbesteding waar ik aanspreekpunt voor ben. Ook ben ik BHV-coördinator en binnenkort hebben we weer een oefening. Morgen heb ik een bijeenkomst voor de nieuwe medewerkers. Ik praat ze bij over de BHV-afspraken.
11.30 uur: We gaan even wandelen. Edwin in de rolstoel om zijn wereld een beetje klein te houden. Langs de diertjes. Ik klets tegen hem. Hij reageert vrij goed. Het is een goede dag.
12.00 uur: Eten! Zes boterhammen. Hij kiest zelf zijn beleg. En drinkt chocolademelk.
12.30 uur: Edwin is toe aan zijn rust. Ik maak zijn kamer donker en prikkelarm en hij gaat naar bed met zijn verzwaringsdeken. Ik ‘strijk’ zijn lichaam af om hem rustig te maken. Geleerd tijdens de Shantala-training. Hij slaapt trouwens meestal niet.
Snel een boterham voor mezelf en toch de mail maar weer openen. Ik ben ook digi-coach en er zijn een paar vragen. Ondertussen ook wat bijkletsen met de collega’s. In de mail zie ik dat Monique, een van ‘mijn’ cliënten niet lekker in haar vel zit. Zouden we haar misschien overvragen? Morgen even overleggen. Misschien moeten we haar dagprogramma wat aanpassen.
13.30 uur: Edwin is aan het rondlopen op zijn kamer. En dan: Alarm! Mijn alarmtelefoon gaat. Ik ben niet de eerste of tweede ‘renner’ en al snel blijkt dat er genoeg mensen zijn. Gelukkig. Edwin vindt het lastig als ik plots bij hem weg ga. Als ik moet rennen, zeg ik altijd dat ik even naar de wc moet. Sommige periodes zijn er dagelijks of meerdere keren per week alarmmeldingen. Dat nemen we dus heel serieus. Heeft een collega hulp nodig? Dan zijn we er.
14.00 uur: Ik maak wat blokjes kaas en ranja voor Edwin. Ik bel naar de Zorgcentrale en vraag of ze de post voor wat we noemen ‘de Noordzone’ klaar willen leggen. Die ga ik dan met Edwin in de rolstoel halen. Als ze die pas uitzoeken als ik met hem sta te wachten, kan hij daar onrustig van worden. We maken een rondje over Het Rijtven. Ik sorteer de post, Edwin doet hem in de brievenbussen.
14.30 uur: Tijd voor een rijstwafel en wat nutridrink. Daarmee sluiten we de werkdag af. Mijn collega’s van de woongroep komen binnen. We doen de overdracht lekker buiten op een bankje. We spreken de cliënten door en ik vertel hoe de ochtend is verlopen.
15.15 uur: Dag Edwin, dag Marja! Morgen sta ik op de dagbesteding. Fijn werken in mijn vaste team. Heerlijk, die afwisseling!
Collega's vertellen
