'Bij het Frans Brugske gaat het om aandacht en gezelligheid'

Het Frans Brugske 17 en 21 zijn voor veel Gemertenaren bekende woonhuizen. Hier wonen tien mensen met fysieke en verstandelijke beperkingen. Geen dag is er saai en gezelligheid is de standaard. Aan het woord zijn zorgcoördinator Debby Jordans en bewoner Frank.

De trotse geboren en getogen Gemertse Debby (27) wist precies wat ze wilde na haar studie: werken in de gehandicaptenzorg. ‘Ik vind het heel mooi dat je echt een band kunt opbouwen met mensen. Hier word je een vast onderdeel van iemands leven. Dat is ontzettend waardevol’, aldus Debby. Ze ging stagelopen bij ORO, de zorgaanbieder gespecialiseerd in zorg voor mensen met een beperking, en ging er daarna als begeleider A aan de slag. Dat beviel van beide kanten heel goed, en nog steeds. ORO heeft veel vertrouwen in Debby en betaalde haar vervolgstudie tot zorgcoördinator.

Persoonlijk en klein

Toen er een vacature kwam voor een zorgcoördinator binnen het Frans Brugske, was Debby vastbesloten: dáár ga ik voor! Waarom? ‘Vanwege de huiselijke sfeer en de extra taken waarin ik meer uitdaging kan vinden. Daar komt bij dat binnen deze kleinschalige woning mensen met veel verschillende niveaus wonen. De dynamiek tussen deze mensen zorgt voor een gezellige en bruisende werk- en woonplek. Dat iedereen hier zo naar elkaar omkijkt, is echt prachtig’, vertelt Debby.

Verhuizing

Niet alleen ORO is blij met haar, de bewoners ook, als we Frank mogen geloven. Hij woont hier al jaren. Frank houdt van Helmond Sport en werkt op drie verschillende plekken in Gemert. Trots rolt hij in zijn rolstoel de kamer binnen om het interview te geven: hij heeft er zin in. ‘Dan kom ik ook in de krant!’, roept hij enthousiast. Voor het gesprek is hij niet zenuwachtig. De verhuizing naar nieuwbouw De Pontenage, in het voorjaar van 2024, vindt hij wel spannend. ‘Maar ik heb er ook zin in hoor! Hier is het eigenlijk te klein voor mijn rolstoel. Het nieuwe huis heeft een lift. Ik heb nog nooit boven gewoond. Dat wil ik heel graag.’

Ook Debby ziet de voordelen van De Pontenage. Zo is het fijn dat iedereen een grotere kamer krijgt met eigen douche en dat de leefkeuken groot genoeg is om met z’n allen te eten. ‘Dat vind ik het belangrijkste: dat we de warmte en de cultuur meenemen. Het is ook fijn dat we hier in de buurt blijven. Er zijn hier veel buurtbewoners die ook omkijken naar de mensen van het Frans Brugske. Mensen lopen zelfs extra rondjes met hun honden zodat onze cliënten ze kunnen aaien.’

Dorpsliefde

Frank straalt: ‘Een vrijwilliger komt nog altijd naar mij toe. Dat doet hij zelf en dat vind ik superleuk. Maar ook de mensen van de supermarkt zijn aardig.’ Debby legt uit: ‘Met z’n allen hebben we vaak uitstapjes gemaakt naar de supermarkten hier om de hoek. Zodat iedereen weet dat onze cliënten ook gewoon mensen zijn die net wat meer hulp nodig hebben.’ Ze zijn inmiddels zo vertrouwd dat ze zelf boodschappen doen, het personeel helpt hen dan. ‘Dat maakt mijn werk hier helemaal af: het hele dorp is ook betrokken en vriendelijk. Al die liefde maakt dit mijn echte droomjob.’