'Wij passen ons wel aan'

Karlijn Pluymaekers werkt als zorgcoördinator op Den Dreef 6b op Het Rijtven

Intensieve zorg. Dat klinkt als druk en moeilijk?

“Ja, maar dat beeld klopt niet. De zorg is intensief; de bewoners hebben veel begeleiding nodig, zowel op medisch vlak (epilepsie, sondevoeding, longproblemen, vergroeiingen) als persoonlijke verzorging, als in het maken van contact. Maar het is vooral mooi werk.”

Veel cliënten kunnen niet praten. Dat lijkt me toch behoorlijk ingewikkeld?

“Bijna iedereen weet instinctief hoe je contact moet maken met een klein kind dat nog niet praat. Je kijkt waar de aandacht van het kind op gericht is, sluit aan bij zijn niveau en interesse en maakt oogcontact. De vergelijking is natuurlijk niet één op één te maken, maar dat is wat wij in wezen ook doen met onze cliënten.”

Je moet ‘klein kijken’, horen we soms. Maar wat is dat?

“Kijk naar de kleine signalen die een cliënt geeft. Die oogopslag, die rust of ontspanning die je ziet of voelt. Je kunt hier niet een kamer binnenlopen en zeggen ‘zo, tijd om op te staan’, en dan verwachten dat de cliënt begrijpt wat er gaat gebeuren. Alles staat of valt met het contact en het vertrouwen. Even die hand op de schouder, dat bekende liedje, die blik die je met elkaar wisselt. Het lijkt soms heel klein, maar het is de basis waarop je met iemand kunt werken.”

Intensieve zorg duidt ook op medische problematiek. Maar jij bent geen verpleegkundige, toch?

“Nee en dat betekent dat ik sommige handelingen aan collega’s moet overlaten, bijvoorbeeld het plaatsen van een peg-sonde. Voor sommige andere handelingen ben ik geautoriseerd, zoals het geven van sondevoeding of het toedienen van zuurstof.”

Wat vind je zo interessant aan deze doelgroep?

“De rustige sfeer, het contact met de cliënten, de nauwe samenwerking met collega’s. Wat deze doelgroep bijzonder maakt is ook de nauwe samenwerking die we hebben met andere disciplines zoals de huisarts en arts VG, ergotherapeut, fysio en gedragsdeskundige. We doen het samen.”

Zijn deze cliënten ook extra kwetsbaar?

“Zeker. Veel cliënten hebben al van alles meegemaakt medisch gezien en blijven kwetsbaar. Maar ze zijn ook verbazingwekkend sterk en weten er vaak weer bovenop te krabbelen. Samen met familie en collega’s zijn we er voor de cliënt en houden we signalen van (lichamelijke) gesteldheid in de gaten.”

Je moet meebewegen met de cliënten, wordt vaak gezegd. Maar ja, soms staat gewoon het taxibusje voor de deur dat cliënten naar de dagbesteding brengt?

“Dat is het mooie van Het Rijtven. De dagbesteding zit naast de deur. Als een cliënt eerst nog wil uitslapen, dan gaat hij gewoon wat later. Wij passen ons wel aan. Soms is dagbesteding op een groep niet haalbaar. Eline bijvoorbeeld krijgt individuele dagbesteding op de groep. Een ideale oplossing.”

ORO heeft het vaak over geluksmomentjes voor de cliënten. Heb jij ook je dagelijkse geluksmomentjes?

“Zeker! En dat gaat om hele kleine dingen. Die cliënt die op mij reageert. Die lacht en me laat zien dat het goed is. Dat échte contact dat we samen maken. Dát is mooi. Ik werk al zeven jaar op deze groep. Dan heb je een band. Met de mensen die hier wonen én met je collega’s. Nieuwe collega’s worden altijd goed opgevangen. Ze krijgen de tijd om de mensen te leren kennen. En om te ervaren dat intensieve zorg niet moeilijker is, maar juist heel interessant en leuk.”